Za jej czarującym spojrzeniem krył się smutek. "Nie dostrzegała własnego blasku" (2023)

Ikona

Audrey Hepburn to ikona nie tylko dobrego stylu rozumianego przez pryzmat mody. To także ikona kobiecości – była kobietą z klasą, co przejawiało się w jej stylu bycia. Jej piękno, uroczy uśmiech, gesty oraz magnetyzujące spojrzenie emanowały z jej niezwykłego i delikatnego wnętrza. To wszystko sprawiało, że szybko zjednywała sobie ludzi, nawet początkowo niechętnych do współpracy, jak chociażby Huberta de Givenchy lub reżyserów, bo aparycja Audrey sprawiała, że dla każdego z nich była fascynującym odkryciem.

Zobacz również

"Z mężem w pakiecie miałam jego mamusię, a na to się nie pisałam"Miałam romans z szefem. To nie mogło się dobrze skończyć

Arystokratyczne korzenie

reklama

Audrey urodziła się 4 maja 1929 r. w Brukseli. Ponieważ jej ojciec Joseph był Anglikiem, posiadała także brytyjskie obywatelstwo. W rodzinie Audrey byli członkowie holenderskiej arystokracji, jej matka Ella nosiła tytuł baronowej.

Przykrym momentem było dla niej odejście ojca od rodziny, ten czas wspominała jako jeden z najbardziej traumatycznych w swoim życiu. Przez trudną do zniesienia atmosferę w domu czuła się nieszczęśliwa: "Stałam się ponurym dzieckiem, cichym i powściągliwym, i bardzo lubiłam być sama. Potrzebowałam ogromnej dozy zrozumienia".

Jej matka była emocjonalnie chłodna, nakazywała Audrey zachowawczy styl bycia i często upominała ją: "Nie mów ciągle o sobie (…) Inni są ważniejsi".

Audrey uwielbiała zwierzęta i obdarzała je miłością, której w tamtym czasie, jako dziecko, tak rozpaczliwie potrzebowała. Mówiła o sobie: "Urodziłam się z ogromną potrzebą otrzymywania i dawania uczuć".

Czas mroku

Rodzice Audrey mieli faszystowskie fascynacje polityczne. Wyjechali nawet do Niemiec i brali tam udział w marszach. Podziwiali to, w jaki sposób prosperuje niemieckie społeczeństwo pod reżimem nazistów. Audrey w wywiadach odnosiła się do nazistowskich sympatii swoich rodziców zawsze z rozgoryczeniem.

W momencie wybuchu wojny Audrey miała dziesięć lat i przebywała w szkole w Wielkiej Brytanii. Ostatni raz jeszcze na chwilę spotkała się z ojcem, gdy odtransportował ją na lotnisko i wsadził do samolotu do Holandii.

W życiu Audrey nastał pięcioletni czas mroku – czas wojny. Wspominała: "Musieliśmy mieszkać w piwnicy, bo inne części domu były ostrzeliwane". Brak środków czystości, opału, jedzenia i wody zdatnej do picia stał się codziennością, a dorastająca Audrey jadała tylko jeden posiłek dziennie, przy czym zwykle była to wodnista zupa z rzeżuchą. W tamtym czasie obiecywała sobie: "Jeśli to się skończy, to już na nic nie będę narzekać".

W jej szesnaste urodziny do Velp dotarł pierwszy kontyngent angielskich żołnierzy. Tak wspominała te chwile: "Gdy wybiegłam, by przywitać żołnierzy, wdychałam benzynę, jakby to były bezcenne perfumy, i zażądałam papierosa, nawet gdybym miała się nim zakrztusić".

Niespełnione marzenie

Matka zapisała sześcioletnią Audrey do szkoły w Wielkiej Brytanii (jeszcze przed wojną), ale Audrey nie była zachwycona tym miejscem, lubiła tylko nieliczne zajęcia. Jednym z nich był balet. To wtedy zaczęła marzyć, by zostać baletnicą.

Widząc pasję córki, matka zapisała ją na zajęcia muzyczne i taneczne do konserwatorium w Holandii (gdzie przebywały obie już w czasie wojny), a nastoletnia Audrey z grupą innych uczniów zaczęła występować na scenie.

Po wojnie Audrey wraz z matką wyjechała ponownie do Anglii. W Londynie kontynuowała naukę baletu pod okiem słynnych nauczycieli. Primabaleriną jednak nigdy nie została. Przez wojnę, brak możliwości treningów i głód nie miała szans, by dorównywać techniką innym tancerkom.

Za jej czarującym spojrzeniem krył się smutek. "Nie dostrzegała własnego blasku" (3)Wikipedia / damosfera.pl

Hepburn od wczesnych lat młodości uczyła się baletu (na zdj. w 1956 w trakcie przygotowań do występu w filmie Zabawna buzia; 1957)

Debiut

(Video) Szczęśliwe zakończenie Cz 2 | Audiobook PL cały

reklama

Audrey zaczęła grywać w musicalach i filmach, jak również w reklamach, głównie dlatego, że ten rodzaj pracy dawał jej pieniądze. Mówiła: "Nie marzyłam o aktorstwie, nawet o tym nie myślałam", bo w marzeniach Audrey cały czas królował taniec.

Przekornie jednak – sławę dał jej duży ekran i rola w filmie "Rzymskie wakacje", w którym zagrała znudzoną dworską etykietą księżniczkę Annę, pragnącą poznać uroki normalnego życia.. Audrey i Gregory Peck w roli reportera-amanta stworzyli duet doskonały.

Audrey wyglądała zjawiskowo. Do roli ścięła włosy na krótko. Jej drobna figura i uroda wyrażająca dziewczęcą niewinność stanowiły intrygujący kontrast dla ciężkiej, ozdobionej brokatem sukni będącej synonimem niewolących główną bohaterkę konwenansów.

Wielką furorę zrobił również strój księżniczki, w którym ta przemierzała miasto na Vespie. W tej scenie Audrey miała na sobie białą koszulę i rozkloszowaną spódnicę z szerokim, zaznaczającym jej wcięcie w talii paskiem. Do tego białe skarpetki nałożone na pończochy i buty na płaskim obcasie. Stylizacja stała się modna i była możliwa do odtworzenia przez każdą kobietę, chcącą wyglądać jak Audrey.

Film zdobył bardzo dobre recenzje, a Audrey poznał i pokochał świat! Rola księżniczki Anny przyniosła jej sukces — otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. W popularnym czasopiśmie "Life" pisano wówczas o niej: "Ona wymyka się wszelkim definicjom. Jest zarówno zbłąkanym dzieckiem, jak i światową kobietą. Jest rozbrajająco przyjacielska i dziwnie powściągliwa".

Zaczęła otrzymywać kolejne propozycje od znanych i cenionych reżyserów, a jej kariera zaczęła nabierać rozpędu. Grała w wielu produkcjach wytwórni Paramount.

Za jej czarującym spojrzeniem krył się smutek. "Nie dostrzegała własnego blasku" (4)Wikipedia / damosfera.pl

Hepburn w 1950 w trakcie testu kostiumów do filmu Quo Vadis (1951)

Miss Hepburn i Givenchy

Audrey współpracowała z projektantami mody, którzy tworzyli dla niej stroje do filmów. Na co dzień uwielbiała nosić męskie koszule. Ich końce związywała w supeł wokół swej wąskiej talii. Uważała, że "Koszule to wspaniała rzecz. Trzeba je tylko prać i prasować".

reklama

Jednak stawała się coraz bardziej świadomą siebie kobietą i chciała mieć wpływ na swój wizerunek. W czasie przygotowań do filmu "Sabrina" pozostawała pod wrażeniem francuskiego projektanta – Huberta de Givenchy. Umówiono ją na spotkanie jako "miss Hepburn", co wprowadziło w błąd Givenchy, bo spodziewał się on innej aktorki – Katharine Hepburn. Był zaskoczony i na początku niechętny do współpracy z Audrey, ale przekonała go!

Niechęć Givenchy do Audrey szybko przeistoczyła się w fascynację i platoniczny romans. Mówił o niej: "Słodycz jej spojrzenia, jej wytworne maniery natychmiast mnie uwiodły". Stała się jego muzą!

Zaprojektował dla niej do filmu "Sabrina" (Audrey grała tam główną rolę – córkę szofera, pracującego u bardzo bogatej rodziny; jej bohaterka przechodzi przemianę ze skromnej dziewczyny w pewną siebie, piękną kobietę) suknię wieczorową o klasycznym kroju z kokardką na ramieniu, a także białą, dopasowaną suknię z okazałym trenem, zdobioną haftami.

Współpraca z Givenchy trwała dłużej i ukształtowała wizerunek Audrey. Oboje mieli artystyczne dusze pełne pasji, które okazały się również bratnimi duszami: "Lubimy to samo i cierpimy przez to samo. Oboje jesteśmy wrażliwi" — twierdziła Audrey.

Proste w kroju fasony ubrań i monochromatyczne kolory stanowiły wizytówkę stylizacji Audrey, stały się także inspiracją dla wielu kobiet. Minimalizm i klasyczne projekty Givenchy pozbawione nadmiaru dodatków i ozdób, idealnie podkreślały jej urodę. W jego projektach wyglądała po prostu elegancko, świeżo i nowocześnie. Uwielbiała je za wygodę, mówiła: "Kobieta nie tylko nosi suknię; ona w niej żyje".

Givenchy zaprojektował dla niej kostiumy do kolejnych filmów – m.in. "Zabawna buzia", "Szarady" czy "Śniadanie u Tiffany’ego", które okazały się ponadczasowe, wywarły wpływ na trendy w modzie oraz sprawiły, że Audrey stała się ikoną mody.

Za jej czarującym spojrzeniem krył się smutek. "Nie dostrzegała własnego blasku" (5)Wikipedia / damosfera.pl
(Video) Audiobook PL 🧡Całość 🧡Thriller 🧡Sensacja 🧡Kryminał 🧡Po Polsku 🧡Fantastyka 🧡 Powieść 🧡 Cały #204

Audrey Hepburn i Gregory Peck w filmie Rzymskie wakacje (1953)

Na "Śniadaniu u Tiffany’ego"

Kiedy słyszymy Audrey Hepburn, najczęściej przed oczami pojawia się nam pierwszy kadr z filmu "Śniadanie u Tiffany’ego", w którym główna bohaterka, Holly Golightly, w długiej klasycznej czarnej sukience, okazałym naszyjniku z pereł, czarnych długich rękawiczkach i włosach upiętych w kok, podziwia wczesnym rankiem luksusową biżuterię na wystawie najsłynniejszego sklepu jubilerskiego w Ameryce, popijając przy tym kawę z plastikowego kubka i jedząc croissanta. Scena ta przeszła do historii kinematografii, a czarna sukienka projektu Givenchy okazała się ikoniczna i pożądana przez kobiety na całym świecie!

reklama

Audrey w końcowych scenach filmu wystąpiła w beżowym trenczu, co wpłynęło także na sprzedaż trenczy słynnego domu mody Burberry.

Nie każdy jednak wie, że sama aktorka, jak i Truman Capote (autor książki, na podstawie której powstał ten film), mieli dużo wątpliwości co do tego, czy Audrey podoła tej roli. Capote chciał bowiem, by w głównej roli obsadzić Marilyn Monroe. Styl bycia i maniery Audrey oraz jej dotychczas kreowany wizerunek, wydawały się pozostawać w sprzeczności z rolą, w której miałaby zagrać damę do towarzystwa, tzw. "utrzymankę", frywolną dziewczynę, pozbawioną podstawowych zasad moralnych. Dopiero reżyser filmu Blake Edwards wziął sprawy w swoje ręce, zapewniając Audrey, że użyje takiego sposobu filmowania, który stonuje drapieżność tej roli. I tak się stało.

Audrey zagrała tę rolę nieprzeciętnie, wzbudzając w widzach ciekawość i oczekiwanie na każdą kolejną scenę. Z jednej strony ukazała dziewczynę świadczącą usługi seksualne w zamian za pieniądze (słynne "drobne na toaletę"), z drugiej zagubioną kobietę o tajemniczej przeszłości, stęsknioną za niewinnością. Melancholijny utwór "Moon River" (napisany specjalnie dla Audrey) w pamiętnej scenie, gdy Holly siedzi na schodach przeciwpożarowych, stał się popularny i jest do dziś kojarzony nie tylko z filmem, lecz także z odtwórczynią głównej roli.

Za jej czarującym spojrzeniem krył się smutek. "Nie dostrzegała własnego blasku" (6)Wikipedia / damosfera.pl

Audrey Hepburn jako Holly Golightly na fotosie promocyjnym z filmu Śniadanie u Tiffany’ego (1961)

Kochająca ludzi — nieszczęśliwa w miłości

Audrey wychodziła za mąż dwukrotnie. Jej pierwszym mężem był Mel Ferrer (aktor, reżyser i producent filmowy). Długo starali się o dziecko. Audrey dwa razy poroniła. Trzecią ciążę udało jej się szczęśliwie utrzymać i urodziła syna – Seana. Małżeństwo jednak zakończyło się rozwodem.

Radość odnalazła w byciu matką, mówiła: "Chciałam być matką. Od dzieciństwa uwielbiałam dzieci, a gdy dorosłam, chciałam ich mieć mnóstwo". Macierzyństwo i rodzina stanowiły dla niej największą wartość, to od nich uzależniała swoje decyzje zawodowe. Jedną z nich była decyzja o dziesięcioletniej przerwie od kariery, gdy była u jej szczytu: "Rodzina jest dla mnie ważniejsza od wielkiej roli" – podkreślała.

reklama

Jej drugim mężem był lekarz psychiatra – Andrea Dotti. Audrey miała z nim drugiego syna o imieniu Luca. Marzyła o trzecim dziecku i zaszła w kolejną ciążę, ale poroniła. Ten związek również zakończył się rozwodem. Andrea ją zdradzał. Czuła się odrzucona i zraniona. Tak wrażliwa dusza nie mogła tego okupić inaczej niżeli depresją. Podobno nawet chciała popełnić samobójstwo. Niegdyś trudna relacja z ojcem przełożyła się na poczucie odrzucenia w relacjach z mężczyznami. Rozwody wspominała: "To jedno z najgorszych doświadczeń w życiu człowieka".

We wspomnieniach bliskich, przyjaciół i osób, które z nią współpracowały, została zapamiętana jako delikatna i skromna. Nie nadużywała swojej pozycji, nie była wyniosła. Traktowała ludzi z szacunkiem. Była piękną kobietą, ale jak mówił o niej jej syn Sean, "nie dostrzegała własnego blasku".

Miłość do pomagania

Jak sama twierdziła, najszczęśliwsze lata swojego życia spędziła u boku holenderskiego aktora – Roberta Woldersa (była z nim w związku przez 13 ostatnich lat swojego życia). Uspokajał ją i dawał jej poczucie bezpieczeństwa, a ona zaufała jego uczuciom. "Lubimy te same rzeczy i lubimy tak samo żyć" — mówiła o ich relacji. Mieli dwie wspólne pasje – aktorstwo i chęć niesienia pomocy. Oboje działali na rzecz UNICEF-u. Współpraca z tą organizacją i pomoc ludziom żyjącym w ubóstwie i niedożywieniu była dla Audrey bardzo ważna, bo dobrze wiedziała co to głód – przeżyła przecież wojnę!

Podobno w czasie współpracy z Audrey, UNICEF zwiększył dwukrotnie swoje przychody, a ona cieszyła się, że poprzez swoją popularność mogła czynić dobro.

Zmarła 20 stycznia 1993 r. na raka jamy brzusznej.

Gwiazda Złotej Ery Hollywood

Reżyserzy, z którymi pracowała, określali ją jako perfekcjonistkę. Zdobyła m.in. nagrody: Oscara (dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w filmie "Rzymskie wakacje"; drugą statuetkę przyznano jej pośmiertnie), Emmy, Grammy i Tony Award. Mianowano ją także "największą aktorką wszech czasów", przyznając jej trzecie miejsce w rankingu. Dzięki wielkiemu ekranowi poznał i pokochał ją cały świat, doceniając jej indywidualność i autentyczność. Nie była typową seksbombą. Wykreowała natomiast nowy, świeży wizerunek eterycznej, uśmiechniętej, eleganckiej, emanującej ciepłem kobiety, który podziwiany jest po dziś dzień.

(Video) Audiobook PL 🧡Całość 🧡Thriller 🧡Sensacja 🧡Kryminał 🧡Po Polsku 🧡Fantastyka 🧡 Powieść 🧡 Cały #441

Źródła:

Alexander Walker, Audrey Hepburn;

Donald Spoto, Oczarowanie. Życie Audrey Hepburn;

Robert Matzen, Audrey Hepburn. Tancerka ruchu oporu;

Sean Hepburn Ferrer, Audrey Hepburn. Uosobienie elegancji;

Agata Łysowska, Damy wielkiego ekranu.

Magdalena Młodawska

Źródło: damosfera.pl

Data utworzenia: Dzisiaj, 09:42

reklama

reklama

(Video) Sposób przy łóżku (1945) aka Jej ulubiony pacjent | Pełnometrażowa komedia romantyczna

Zobacz również

reklama

Masz ciekawy temat? Napisz do nas list!

Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie znajdziecie tutaj.

Napisz list:

List do redakcji

(Video) Curious Beginnings | Critical Role: THE MIGHTY NEIN | Episode 1

Videos

1. 7. Lenistwo. Nancy Siegel - czy będąc pięknym nie trzeba pracować?/HULAJ DUSZA HISTORIE KRYMINALNE
(hulaj dusza)
2. The Gates of Zadash | Critical Role: THE MIGHTY NEIN | Episode 8
(Geek & Sundry)
3. Hollow Triumph (1948) Film Noir Kryminał Dramat Thriller | Cały film
(Cult Cinema Classics)
4. 👑Lee Junho and 👑Lee Se-young friendship April 2023 Astrology tarot reading, Their mid-heaven wow❣
(Chrissie's Divine Design )
5. Władimir Megre - Anastazja. Dzwoniące Cedry Rosji. Księga Pierwsza.
(sebo)
6. Manga Black Clover Rozdział 347 - 356 Cour 1 (2023)
(Nero Megaman)

References

Top Articles
Latest Posts
Article information

Author: Sen. Ignacio Ratke

Last Updated: 15/08/2023

Views: 5697

Rating: 4.6 / 5 (76 voted)

Reviews: 91% of readers found this page helpful

Author information

Name: Sen. Ignacio Ratke

Birthday: 1999-05-27

Address: Apt. 171 8116 Bailey Via, Roberthaven, GA 58289

Phone: +2585395768220

Job: Lead Liaison

Hobby: Lockpicking, LARPing, Lego building, Lapidary, Macrame, Book restoration, Bodybuilding

Introduction: My name is Sen. Ignacio Ratke, I am a adventurous, zealous, outstanding, agreeable, precious, excited, gifted person who loves writing and wants to share my knowledge and understanding with you.